„Od mych lat młodzieńczych modlitwa różańcowa miała ważne miejsce w moim życiu duchowym... Różaniec towarzyszył mi w chwilach radości i doświadczenia. Zawierzyłem mu wiele trosk. Dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy. Dwadzieścia cztery lata  temu, 29 października 1978 roku, zaledwie dwa tygodnie po wyborze na Stolicę Piotrową, tak mówiłem, niejako otwierając swe serce: Różaniec  to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem. (...) W te same dziesiątki Różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości. Sprawy osobiste, sprawy naszych bliźnich, zwłaszcza tych, którzy nam są najbliżsi, tych, o których najbardziej się troszczymy. W ten sposób ta prosta modlitwa różańcowa pulsuje niejako życiem ludzkim”. Gorąco proszę pasterzy, pomóżcie ludowi Bożemu powrócić do codziennego odmawiania Różańca, do tej przemiłej rozmowy dzieci z Matką, którą „przyjmują w swoim domu” - Jan Paweł II

Różaniec wywodzi się od łacińskiego słowa “rosarium”, które oznacza po prostu „wieniec z róż”. Tak właśnie tę modlitwę, którą porównywano do ofiarowywania Maryi wieńca ze 150 róż, określano w średniowieczu. Swoimi korzeniami modlitwa różańcowa sięga czasów przed św. Dominikiem (XII wiek), któremu przypisuje się jej ułożenie.

Żywy Różaniec został założony w 1826 roku przez Marię Paulinę Jaricot  i zatwierdzony przez papieża – dominikanina św. Piusa V, składał się z trzech części: radosnej, bolesnej i chwalebnej i liczył 15 osób. Od 16 października 2002 roku decyzją papieża Jana Pawła II koło Żywego Różańca składa się z 20 osób, Różaniec liczy bowiem 20 tajemnic, gdyż doszły tajemnice światła."Żywy Różaniec" jest zorganizowaną wspólnotą osób, które modlą się codziennie na różańcu. Organizacja ta odpowiada kształtowi samej modlitwy różańcowej, która polega na rozważaniu 20 tajemnic z życia Jezusa i Maryi przy jednoczesnym odmawianiu przy każdej tajemnicy jednego "Ojcze nasz" 10 "Zdrowaś Maryjo" i jednego "Chwała Ojcu".Każda "Żywa Róża" składa się z 20 osób, a każda z nich odmawia codziennie przynajmniej jedną tajemnicę różańca. Koniecznie jednak tę, która zostaje powierzona do rozważania i odmawiania raz w miesiącu, przy "zmianie tajemnic". Przy tej zmianie, co miesiąc, wszystkim członkom przydziela się nowe tajemnice do odmawiania, w taki jednak sposób, aby w jednej "Żywej Róży" były każdego dnia odmówione wszystkie tajemnice w sumie dwudziestu. Tak więc, nawet, gdy poszczególni członkowie "Żywej Róży" odmawiają dziennie tylko jedną tajemnicę, to w całej Róży rozważany jest cały różaniec, czyli wszystkie części i tajemnice. Przy dokonywaniu zmian uważamy, żeby co miesiąc każdy uczestnik tej modlitwy miał do rozważenia kolejna tajemnicę. Bardzo istotne jest również to, że wszyscy członkowie Róży modlą się w tej samej intencji, która jest również zmieniana co miesiąc. Takie zasady obowiązują przy organizowaniu "Żywych Róż" na całym świecie. W naszych różach łączy nas nie tylko wspólne odmawianie modlitw i jedna intencja, lecz również treść medytacji, które proponujemy naszym Członkom co miesiąc.

Żywy Różaniec oznacza:

• życie według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem chrześcijańskiego życia. Różaniec nazywamy też streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.
• życie wiarą, nadzieją i miłością oznacza jakby elektrownię duchową, która zasila parafię mocą Bożą i pobudza wiernych do praktycznej działalności apostolskiej, do czynów miłości.
• Żywy Różaniec jest jakby nie zdobytą twierdzą obronną, albowiem broni jednostkę, rodzinę i społeczeństwo.

Obowiązki członków Żywego Różańca:

• Zapisanie imienia w Księdze Różańcowej i odmawianie codziennie jednego dziesiątka Różańca.
• Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych (kto sześć razy z własnej winy opuści nabożeństwo, należy go wykreślić).
• Częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w procesjach maryjnych.
• Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
• Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła.
• Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca i w modlitwach.

Stolica Apostolska w dniu 25 października 1967 roku udzieliła członkom Żywego Różańca specjalnego przywileju na mocy którego osiem razy w roku można zyskać odpust zupełny, a mianowicie w dniu:

• Przyjęcia do Żywego Różańca
• Narodzenia Pana Jezusa.
• Zmartwychwstania Pańskiego.
• Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie.
• Wniebowzięcia Matki Bożej.
• Królowej Różańca świętego.
• Niepokalanego Poczęcia Maryi.
• Ofiarowania Pańskiego.

Obietnice różańcowe, które otrzymał od Niepokalanej Matki bł. Alan de Rupe.

• Tym, którzy będą pobożnie odmawiali Różaniec, obiecuję szczególną opiekę.
• Dla tych, którzy będą wytrwale odmawiali Różaniec, zachowam pewne szczególne łaski.
• Ci, którzy będą odmawiali Różaniec, znajdą podczas swego życia i w chwili śmierci światło boże i będą mieli udział w zasługach błogosławionych.
• To, o co prosić będziecie przez mój Różaniec otrzymacie.
• Ci, którzy będą rozpowszechniać mój Różaniec, otrzymają ode mnie pomoc w swych potrzebach.
• Ci, którzy wiernie odmawiają Różaniec są moimi dziećmi.

Kiedy więc Jezus ujrzał z krzyża Matkę i stojącego obok Niej ucznia, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka Twoja”. (J 19,26-27)